نام فارسی: بنفشه فرنگی
نام علمی: Viola tricolor
نام انگلیسی: Johnny Jomop up
نوع گیاه: گیاه فصلی
ارتفاع: 30 – 15 سانتی متر
گستردگی: 30 سانتی متر
نیاز نوری: آفتاب کامل, سايه آفتاب
شرایط محیطی: اقلیم با تابستان گرم، اقلیم معتدل
کاربرد: کاشت به صورت توده هایی در لبه ها، حاشیه ها، در نزدیک با گیاهان پیازی بهاری، کاشت در درختزارها، باغهای صخره ای، گلدان، سبد های آویز
اين محصول به صورت عمده در توليدي گل و گياه هاشم پور ياس موجود مي باشد، جهت خريد از طريق واتساپ و يا تماس مستقيم اقدام فرماييد
- تضمین اصالت و کیفیت کالا
- ارسال به سراسر ایران
- تضمین کمترین قیمت
- پشتیبانی ۲۴ ساعته
قیمت محصول:
فهرست عناوین مهم
Toggleبنفشه فرنگی
انواع گل بنفشه
گل بنفشه انواع مختلفی دارد که در مناطق مختلف و به اشکال متفاوت رشد پیدا میکنند و رشد طبیعی آنها جلوه زیبایی به طبیعت آن نواحی میدهد. گل بنفشه دارای ۴۰۰ نوع گونه است که در ادامه به چند مورد از گونههای معروفتر آن اشاره میشود:
1- بنفشه آفریقایی (African violet)
بنفشه آفریقایی در شکلها و انواع مختلفی موجود است. رنگهای مختلف این گل عبارتند از : بنفش، اسطوخودوسی، صورتی، قرمز بنفش، آبی بنفش، صورتی و سفید. اصلی ترین نوع بنفشه آفریقایی نوع کلاسیک آن میباشد که دارای گلهایی بنفش با مرکزیت زرد هستند. احتمالا اکثر گلهای بنفشهای که دیده اید از همین نوع گل میباشند.
2- بنفشه دندان سگی (Fawn lilies)
تقریبا شکلی متفاوت با بنفشه آفریقایی دارد، گلهایش صورتی، سفید، یاسی و برگهایش بیضی شکل هستند. اصولا بنفشه های « Viola cornuta »طولشان بلندتر و شرایط نگهداریشان سختتر میباشد و دقیقا مثل بقیه بنفشهها، در بهار گل میدهد.
3- گل بنفشه سه رنگ (Three colored violet)
گل Pansy یکی از زیباترین انواع گل بنفشه است و بیشتر در مناطق غربی و شمال غربی کشورمان میروید. سه رنگ آن شامل رنگهای زرد، آبی، سفید و ارغوانی است.
۴- بنفشه فرنگی
یک گل بنفشه دو رنگی است که از دو رنگ سفید و بنفش تشکیل شده است. بسیار زیباست و یکی از پراستفادهترین گلهای زینتی مورد استفاده در فصل بهار به حساب میآید.
شرایط نگهداری بنفشه فرنگی
حال به علت زیبایی و البته درمانی بودن این گیاه، ممکن است فکر نگهداری از آن به ذهن شما خطور کرده باشد و بخواهید بدانید که چگونه میتوان از این گل زیبا در خانه نگهداری کرد و از زیبایی آن لذت برد. در ادامه به بررسی شرایط نگهداری از این گیاه بنفشه فرنگی میپردازیم.
۱- آب مورد نیاز گل بنفشه
این گیاه مانند اکثر گیاههای کوچک وظریف نیاز زیادی به رطوبت و آب دارد. خشک شدن خاک بالای گلدان همیشه نشانه خوبی برای آبیاری گلدان میباشد. پس قاعدتا هر ۲ الی ۳ روز یک بار نیازمند آبیاری میباشد. یادتان باشد که آب داخل لوله کشی دارای کلر میباشد و برای جلوگیری از آسیب به گیاه پیشنهاد میشود آب یک شب در ظرف بماند و سپس برای آبیاری گیاه مورد استفاده قرار گیرد.
۲- دمای مناسب گل بنفشه
طبق مطالعات مختلف بهترین دما برای رشد ایدهآل گل بنفشه فرنگی بین ۱۸ تا ۲۶ درجه سانتیگراد است. اگر دما به بالاتر از ۳۰ درجه برسد ریشههای گیاه تضعیف میشوند و رشد مناسبی نخواهد داشت. همچنین در دمای پایینتر از ۱۸ درجه سانتیگراد نیز گیاه دچار مشکلات مختلف اعم از سفیدکزدن میشود.
۳- خاک مناسب گل بنفشه
برای پرورش تجاری گل بنفشه فرنگی نیاز به خاک مخصوص با اسیدیته بالا میباشد. اما برای نگهداری خانگی از آن یک خاک مخلوط مناسب کفایت میکند. طبیعتا خاک مناسب به تنهایی برای رشد گیاه کافی نیست و کود با کیفیت و به اندازه عامل مهمی به شمار میآید که در سطر بعدی به آن اشاره میکنیم.
۴- کوددهی گل بنفشه
هیچ موجود زندهای روی کره زمین نمیتوان یافت که بدون تغذیه بتواند رشد مناسبی داشته باشد و قطعا گیاهان به ویژه بنفشه فرنگی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. کود مایع فسفردار بهترین نوع کود و تغذیه برای رشد مناسب این گیاه است که طبیعتا باید از مقدار مناسب برای آن استفاده کرد. برای این کار میتوانید مقدار مشخص شده از کود را هر ۲ هفته یک بار در فصل های رشد به گیاه بدهید تا گل شما به خوبی تغذیه شود.
دوره گلدهی و عمر بنفشه فرنگی
بیشتر بنفشهها از ابتدای بهار تا اواسط تابستان گل دارند و حتی اگر دمای محیط گرم باشد تا پاییز نیز این رویه از بین نمیرود. برخی از انواع بنفشهها حتی توانایی تحمل برف را نیز دارند. البته که به علت کوتاه بودن ساقه این گیاه نمیتوان از آن رشد زیادی را انتظار داشت.
شاید تعجب کنید، اما عمر گیاه بنفشه فرنگی میتواند به ۵۰ سال هم برسد! البته که عمر گل گیاه زیاد نیست و نهایت در صورت نگهداری مناسب میتواند تا آخر تابستان طراوت خود را حفظ کند و دوباره بهار سال بعد شکوفه بدهد. اما اکثرا به علت نابلدی و بیتجربه بودن افراد عمر گل بسیار کوتاه است و خود گیاه نیز کمتر از یکسال عمر میکند.
آبیاری ودمای مناسب برای رشد بنفشه فرنگی
آبیاری و دما اهمیت زیادی در رشد و توسعه بنفشههای فرنگی دارند. در زیر، راهنمایی برای آبیاری مناسب و دمای بهینه برای رشد بنفشه فرنگی آورده شده است:
1. آبیاری:
بنفشه فرنگی نیاز به خاک مرطوب دارد، اما نباید به آن زیادی آب داد. زمان آبیاری باید به گونهای باشد که خاک رطوبت کافی داشته باشد اما خیس نشود.
فاصله آبیاری: بهتر است زمانی آبیاری کنید که خاک در عمق ۲-۳ متری از سطح خشک شده باشد. اگر اطراف گلدان خیس باشد، زمین ممکن است از دست دادن اکسیژن و بیماریهای قارچی را فراهم کند.
نوع آب: برای آبیاری بنفشه فرنگی از آبی استفاده کنید که خنک و خالی از املاح مضر باشد. از آبیاری با آب سرد ترجیحاً در صبح یا ظهر استفاده کنید تا بتوانید جلوی بیماریهای قارچی را بگیرید.
2. دما:
دمای مناسب: بنفشه فرنگی در دماهای معتدل تا خنک بهترین عملکرد را دارد. دماهای 15-18 درجه سانتیگراد به عنوان دمای مناسب برای رشد بنفشه فرنگی در نظر گرفته میشوند.
جلوگیری از دمای بسیار گرم: در فصول گرم تابستان، باید از بنفشه فرنگی در معرض نور مستقیم آفتاب دوری کرد چون دمای بالا ممکن است به رشد آن آسیب برساند.
محافظت در زمستان: در زمستان، اگر دما به زیر صفر درجه سانتیگراد برسد، باید بنفشه فرنگی را محافظت کرد. این گیاه معمولاً به دماهای منفی مقاوم است، اما ممکن است در برابر سرماخوردگی آسیب ببیند.
خواص و فواید بنفشه فرنگی
بنفشه فرنگی یا Violet از نظر طب سنتی و همچنین تحقیقات مدرن، خواص و فواید بسیاری دارد.
برخی از تحقیقات نشان دادهاند که عصاره بنفشه فرنگی قابلیت کاهش التهابات پوستی و آرامش بخشی به پوست را دارد. همچنین، بنفشه فرنگی میتواند به عنوان یک ضد عفونی کننده طبیعی برای پوست مورد استفاده قرار بگیرد. عطر بنفشه فرنگی خواص آرامش بخشی دارد و میتواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. برخی از افراد از اسپری یا روغن بنفشه فرنگی به عنوان روشی برای آرامش بخشی و بهبود خواب استفاده میکنند. بعضی مطالعات نشان دادهاند که بوی بنفشه فرنگی میتواند احساس خوشایندی و آرامش را افزایش داده و به کاهش افسردگی کمک کند. برخی از مردم با استفاده از عصاره بنفشه فرنگی یا چای آن، میگویند که علائم دردناک پریودی خود را کاهش دادهاند. برخی تحقیقات نشان دادهاند که بنفشه فرنگی ممکن است در کاهش التهابات معده و روده مؤثر باشد و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک کند. بنفشه فرنگی حاوی ترکیبات ضد اکسیدانی مانند فلاوونوئیدها است که میتوانند در مقابله با آسیبهای اکسیداتیو و پیری زودرس پوست کمک کنند.
هرچند که بسیاری از این خواص مرتبط با استفادههای سنتی بنفشه فرنگی هستند و نیاز به بیشترین تحقیقات بالینی برای تأیید دارند، اما توجه به مصرف این گیاه به عنوان یک جزء از یک سبد غذایی متنوع و یا استفاده از محصولات آن میتواند به بهبود عمومی سلامتی کمک کند. همچنین، قبل از استفاده از هرگونه محصول یا عصاره بنفشه فرنگی برای مقاصد درمانی، مهم است که با یک پزشک مشورت کنید، به خصوص اگر داروهای دیگری مصرف میکنید یا شرایط پزشکی خاصی دارید.
تکثیر و کاشت بنفشه فرنگی
تکثیر بنفشه فرنگی را میتوان به چند روش از جمله: کاشت بذر، قلمه زدن و تقسیم ریشه انجام داد. کاشت گل بنفشه فرنگی بهتر است از اوایل شهریور ماه تا اواسط پاییز انجام شود. کاشت گل بنفشه فرنگی فضای زیادی نمیخواهد و یک فضای کوچک هم برای این کار کافی است. معمولا قبل از کاشت گل بنفشه فرنگی در بستر اصلی بذرها را در یک بستر جداگانه نشاءگیری کرده و بعد آنها را در بستر اصلی کشت میکنند. کاشت بذر را میتوان طبق مراحل زیر انجام داد:
- در مرحله اول باید بستر مناسبی برای کاشت بذرها تهیه کنید. برای این کار از یک گلدان استفاده کنید. بعد از تهیه گلدان مناسب درون آن را با خاک مغذی پر کنید.
- بذرها را روی خاک گلدان بپاشید. سپس به اندازه نیم سانتیمتر روی آن ها کود پوسیده بریزید. دقت کنید که کود مورد استفاده آلوده نباشد.
- بعد از کاشت آبیاری را فراموش نکنید. آبیاری در حدی باشد که بستر مرطوب شود. تا زمان جوانه زنی بذرها، گلدان را مقابل نور مستقیم آفتاب قرار ندهید.
- بعد از چند هفته بذرها جوانه میزنند و سر از خاک بیرون میآورند.
- بعد از اینکه طول جوانهها به حدود 20 سانتیمتر رسید میتوانید آنها را به بستر اصلی کاشت منتقل کنید.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.