نهال درخت تبریزی

نهال درخت تبریزی

درخت تبریزی  با نام علمی Populus درختی است از خانواده بیدها و بومی مناطق اروپا، جنوب غرب و مرکز آسیا و شمال غرب آفریقا که با نام های شالک و صنوبر لمباردی نیز شناخته می شود. ارتفاع این نهال درخت تبریزی 12 تا 27 متر است. قطر تاج پوششی آن 3 تا 8 متر و قطر تنه ی آن نیز 1.5 متر است.

 

برگ های نهال درخت تبریزی سبک است و به آسانی با وزش باد تکان می خورد. برگ های بزرگ این درخت روی تنه اصلی و ساقه های قوی و برگ های کوچک روی ساقه های جانبی گیاه رشد می کنند. طول این برگ ها 5 تا 9 سانتیمتر و پهنای آن 2 تا 8 سانتیمتر است.

کاشت و نگهداری نهال درخت تبریزی:

گل های نر و ماده نهال درخت تبریزی، هر یک بر روی درختان جداگانه ای قرار دارند. به همین دلیل است که گفته می شود گونه های نهال درخت تبریزی دو پایه هستند.

هر نوع خاکی بالاخص خاک های تقریبا عمیق، برای رشد این درخت مناسب است.

این درخت در مکان هایی که خاک قلیایی دارند، رشد خوبی ندارد و از طرفی خاک های آهکی نیز موجب از بین رفتن این گیاه می شود.

نهال درخت تبریزی در مکان هایی آفتابی یا نیمه سایه رشد می کنند. نور کم محیط باعث ایجاد اختلال در رشد و افزایش بیماری های قارچی می شود.

درختان تبریزی در مقابل خشکی مقاوم هستند اما هفته ای یک مرتبه آبیاری، به سلامت بیشتری این درخت کمک شایانی می کند. آبیاری بیش از اندازه باعث عدم رشد، کوتاهی قامت و ریزش زود هنگام برگ های درخت تبریزی در اواخر فصل تابستان می شود. این گیاه علاقه زیادی به آب های روان، جاری، خنک و سرشار از اکسیژن دارد.

قد نهال درخت تبریزی

ارتفاع آن بین 15 تا 50 متر و قطر تنه تا 2.5 متر افزایش می یابد. شما باید مطمئن باشید که درخت شما فضای کافی برای رشد به اندازه کامل خود خواهد داشت.

زمان قد کشیدن نهال درخت تبریزی

 اما همه آن ها رشد سریع دارند. سالانه بین 1 تا 3 متر رشد جدید دارند. درختان با رشد سریع معمولاً عمر کمتری دارند، اما چندین درخت تبریزی با عمر بیش از 200 سال ثبت شده اند.

از بین رفتن نهال درخت تبریزی

شاید مهمترین بیماری های نهال درخت تبریزی، بیماری های قارچی شانکر باشد. شانکر ناحیه ای از پوست مرده است و ممکن است به صورت یک .منطقه فرورفته یا تغییر رنگ در پوست تنه یا اندام ظاهر شود. وقتی یک شانکر در اطراف اندام رشد می کند، باعث پژمردگی و مرگ شاخه می شود.