چنار بن بالا

 نام علمی: (Platanus)

نام انگلیسی: (Plane tree)

ارتفاع:(30 تا 50 متر)

• نام علمی: نام علمی درخت چنار “Pistacia vera” است.
• خانواده گیاهی: درخت چنار به خانواده Anacardiaceae تعلق دارد که شامل گونه‌های دیگری مانند زرشک، پسته و مانگو است.
• منشأ: درخت چنار اصالتاً از منطقه خاورمیانه، به ویژه ایران و آسیای غربی، به عنوان منبع اصلی خود شناخته می‌شود
• درخت چنار یکی از گونه‌های مهم درختان میوه‌ای است که اهمیت زیادی در گیاه‌شناسی و کشاورزی دارد.
• درخت چنار یک درخت همیشه سبز و معمولاً بوته‌ای با برگ‌های جفت‌دریایی و کاهشی است. میوه آن که پسته نیز نامیده می‌شود، دارای پوسته خارجی خشن و داخلی که قابل خوردن است، می‌باشد.
• درخت چنار نه تنها یک منبع مهم از تغذیه است بلکه از لحاظ اقتصادی و بهداشتی نیز اهمیت زیادی دارد.

درخت چنار بن بالایکی از گونه‌های مهم و با ارزش در جهان بوده و تاریخچه‌ای طولانی دارد. این درخت از زمان‌های باستانی تاکنون مورد توجه بوده است. در ادامه، تاریخچه درخت چناربن بالا  را می‌توان به شکل زیر خلاصه کرد:

1. آغاز تاریخی: درخت چنار به طور معمول در نواحی خاورمیانه رشد می‌کند و اصالتاً به منطقه ایران و آسیای غربی تعلق دارد. از زمان‌های باستانی، مردم این مناطق از میوه‌ها و سایر قسمت‌های درخت چنار برای مصارف مختلف اقتصادی، بهداشتی و غذایی استفاده می‌کردند.

2. گسترش تاریخی: با گذشت زمان، کشاورزان و باغبانان از ایران و مناطق اطراف آن، درخت چنار را به دیگر نقاط جهان مانند کشورهای حوزه مدیترانه، کشورهای آسیای میانه، و کشورهای اروپایی معرفی کردند. این درخت با استقبال گسترده مواجه شد و به طور گسترده در این مناطق کشت شد.

3. اهمیت اقتصادی: در طول تاریخ، درخت چنار به عنوان یکی از محصولات اصلی اقتصادی در بسیاری از نقاط جهان شناخته شده است. میوه‌های چنار به عنوان یک منبع غذایی با ارزش و مفید شناخته شده و در بسیاری از فرآورده‌های غذایی و خوراکی استفاده می‌شود. علاوه بر این، چوب درخت چنار نیز در صنایع چوب و مبلمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

4. معرفی به جهان: در سده‌های اخیر، درخت چنار به عنوان یکی از محصولات اصلی صادراتی بسیاری از کشورهای خاورمیانه به بازارهای جهانی شناخته شده است. این درخت به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی و اقتصادی مناطق خاورمیانه و ایران به جهان معرفی شده است.

در مجموع، تاریخچه درخت چنار نشان می‌دهد که این گونه از زمان‌های باستانی تاکنون اهمیت ویژه‌ای در فرهنگ، اقتصاد و صنایع مختلف داشته است و همچنان نقش مهمی در زندگی انسان‌ها دارد.

انواع درخت چنار:

درخت چنار، گونه‌ای متنوع و پراهمیت در جهان گیاه‌شناسی است که انواع مختلفی دارد. در ادامه، به برخی از انواع معروف درخت چنار اشاره می‌کنم:

1. چنار پسته‌ای (Pistacia vera): این گونه اصلی درخت چنار است که میوه‌های پسته تولید می‌کند. میوه پسته‌ها دارای پوسته خارجی که قابل خوردن است و داخلی با هسته سخت است.

2. چنار ایرانی (Pistacia atlantica): این گونه از درخت چنار در جنوب غربی آسیا و مناطقی از جنوب اروپا رشد می‌کند. میوه‌های آن معمولاً خرده‌ای و کمی تلخ هستند.

3. چنار خرما‌ئی (Pistacia chinensis): این گونه از درخت چنار در مناطق مختلفی از آسیا مانند چین و ژاپن رشد می‌کند. میوه‌های آن معمولاً دارای پوسته نرم و ظاهری متفاوت هستند.

4. چنار خرما‌ئی ژاپنی (Pistacia integerrima): این گونه درخت چنار در مناطق گرمسیری از جنوب آسیا و جنوب شرقی آسیا رشد می‌کند. میوه‌های آن به عنوان یک منبع غذایی محلی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

5. چنار خرما‌ئی خاکی (Pistacia terebinthus): این گونه از درخت چنار در مناطقی مانند شرق اروپا، شمال غرب آفریقا و جنوب غرب آسیا رشد می‌کند. میوه‌های آن دارای خواص طبیعی و استفاده‌های محلی هستند.

کاشت درخت چنار بن بالا:

کاشت درخت چناربن بالا به عنوان یک محصول مهم و اقتصادی مورد توجه کشاورزان و باغبانان قرار می‌گیرد. اما کاشت درخت چنار بن بالا نیازمند شرایط خاصی است که می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:

1. شرایط آب و هوایی: درخت چنار بن بالا به طور کلی در مناطقی با زمستان‌های معتدل و تابستان‌های گرم رشد می‌کند. بهترین شرایط برای کاشت درخت چنار بن بالا  در مناطق با تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های معتدل و مرطوب است.

2. خاک: خاک مناسب برای کاشت درخت چناربن بالا  باید خاکی با بافت خاکریزه‌ای و خوب زهکشی باشد. خاک با pH حدوداً ۶ تا ۸ مناسب است.درخت چنار بن بالا به خاک‌های قلیایی و متعادل احتیاج دارد.

3. مکان و فضای کاشت: درخت چناربن بالا  نیاز به مکان‌هایی دارد که از نور خورشید فراوان دریافت کند. بنابراین بهترین مکان برای کاشت آن، مکان‌هایی با تابش نور خورشید مستقیم و فضای باز است.

4. روش کاشت: درخت چنار بن بالا معمولاً از طریق بذر یا گیاهان نهال‌شده کاشت می‌شود. برای کاشت از بذر، بهتر است بذرها را در خاک مرطوب و به دور از نور خورشید مستقیم کاشته و پس از سه هفته، نهال‌ها را به جای دیگری منتقل کنید.

5. مراقبت و آبیاری: در ابتدای رشد، نهال‌ها نیاز به آبیاری منظم دارند تا ریشه‌هایشان کاملاً رشد کنند. پس از رشد، آبیاری را به صورت منظم و متناسب با نیاز گیاه انجام دهید.

6. توجه به آفات و بیماری‌ها: مراقبت از درخت چناربن بالا  شامل کنترل آفات و بیماری‌های مختلف نیز می‌شود. از مواد شیمیایی و بیولوژیکی مناسب برای کنترل آفات و بیماری‌ها استفاده کنید.